ΝΑ Ασία: Ιδιωτική εκπαίδευση

iNFO: Η χώρα βρίσκετε σε έντονους ρυθμούς ανάπτυξης και κάπου άκουσα ότι η Κίνα είναι η πρώτη οικονομική δύναμη. Στην χώρα έρχονται ξένοι για δουλειά ή για να επενδύσουν. Μη κυβερνητικές οργανώσεις, πολυεθνικές εταιρείες και δασκάλες σε σχολεία είναι οι κλάδοι που απασχολούν ξένους (expatriates).

Βρίσκομαι σε συνεντεύξεις στο δημαρχείο της Yangon μαζί με ντόπιους για πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε διαφημιστικές εταιρείες και σε ιδιωτικά σχολεία. Σε όλα το πρόβλημα είναι  η επικοινωνία με τους εν δυνάμει πελάτες ή συναδέλφους που δεν μιλούν αγγλικά. Στην περίπτωση του να διδάξεις πρέπει η μητρική σου γλώσσα να είναι αγγλική. Διαφορετικά σχεδόν απίθανο.

The story: (Παρόλα αυτά...) Τον Ιανουάριο ξεκίνησα να δουλεύω σαν δασκάλα σε προ νηπιακό σταθμό, σε έναν από τους πιο ακριβούς της Myanmar και στον πιο δημοφιλή στην ελίτ κοινωνία της Σιγκαπούρης.

Για δύο εβδομάδες είχαμε σεμινάρια, στήναμε τις τάξεις και την Κυριακή 18 Ιανουαρίου ήταν τα εγκαίνια.

The opening: Υπουργός της Σινγκαπούρης, ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές, πρέσβης της Μιανμάρ...ένα σωρό κόσμος ήταν στο σχολείο. Διαμάντια, μπαλόνια, γλάστρες με πλαστικά λουλούδια μέχρι και σερβίτσια για να μην έρθουν με άδεια χέρια και η μουσική από τις ειδήσεις από το soundtrack της Νικολούλη στο background για να ανεβάζει το σασπένς την ώρα της κοπής της κορδέλας.

The start: Την Δευτέρα ήταν η πρώτη μέρα κάποιων παιδιών.

Τα παιδιά έρχονται κυρίως με τις νταντάδες . O Herrick, ο Bryan, ο Victor... έκλαιγαν συνέχεια με το που προσπαθούσαν να φύγουν οι «νανις» τους. Μόνο η μικρή Thet ήταν ήρεμη... Γυναίκα και κόρη της ιδιοκτήτριας του σχολείου... άλλος αέρας... O Victor έρχετε κάθε μέρα με παπιγιόν, ενώ ο Herrick δεν μπορεί να λερωθεί με τις μπογιές, ενω την άμμο δεν την πλησιάζει καν!

Την πρώτη εβδομάδα, τα παιδιά είχαν να αντιμετωπίσουν ένα νέο περιβάλλον μακρυά από τις «νανι» που κάθε οικογένεια που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει, τις νέες δασκάλες που μιλούν  «κινέζικα» (για τους Ισπανούς η αντίστοιχη φράση είναι “Greek”), τις assistant teachers «που ευτυχώς βουδάκο μου μιλούν «βιρμανικά» και μπορούν να συνεννοηθούν με τα πιτσιρίκια... Χμ! Δεν το λες και ευκολάκι και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά...αλλά και στις δασκάλες.

iNFO: Η ιδιωτική εκπαίδευση στην Βιρμανία και από όσο έχω μάθει και στην Σιγκαπούρη και σε άλλες χώρες της Ασίας αντιμετωπίζεται τελείως διαφορετικά από ότι στην Ευρώπη. Στα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία, διδάσκουν κυρίως οικονομικές επιστήμες. Το εκπαιδευτικό σύστημα τους στηρίζεται καθαρά στο Business Development ενώ οι εύπορες οικογένειες αναζητούν το καλύτερο για το παιδί τους, ακόμα και αν είναι αγέννητο.

WTF (sorry κιόλας): Στο σχολείο έχουν έρθει γονείς που δεν ήταν γονείς απλά σχεδίαζαν το μέλλον του μελλοντικού  παιδιού τους, γονείς που κουβέντιαζαν σε ποιο πανεπιστήμιο να γράψουν το 2χρονο παιδί τους...χμμμμ

Σε μια συνέντευξη μου σε ένα από τα πιο γνωστά και ακριβά σχολεία, ο διευθυντής μου είχε πει πως με την εμπειρία μου και τα πτυχία στο Business Administration, θα μπορούσα να δουλεύω στις Φιλιππινες ή στην Σιγκαπούρη και να πληρώνμαι 3.000-4.000$, διότι η κατεύθυνση της παιδείας πια στην Ασία είναι καθαρά στο Business development.

Fact 1: Οι βιβλιοθήκες στα δύο μεγαλύτερα ιδιωτικά σχολεία British International school & Singapore International School είχαν αποκλειστικά και μόνο βιβλία Business, Marketing και ξένες γλώσσες.

Fact 2: το πρόγραμμα σπουδών δεν περιείχε φιλοσοφία, λογοτεχνία, ιστορία...

True story: «Πόσοι θέλουν να παίξουμε αυτό το παιχνίδι», ρωτούσε η δασκάλα μου στο σχολείο. Μετρούσαμε σηκωμένα χέρια και κάναμε αυτό που θέλαμε οι περισσότεροι... Σε ένα κομουνιστικό κράτος, αυτό πρέπει να το εξηγήσεις για να το εφαρμόσεις.

Repeat to confirm: Και κάπου διάβασα ότι η Κίνα είναι η πρώτη οικονομική δύναμη.

ΦΟΥΝΤ ΦΟΡ ΘΟΤ